Εγνωσμένων Κοινωνικών Φρονημάτων

«…το βιβλίο του Βασίλη Γούναρη εντάσσεται σε ένα νέο ιστοριογραφικό ρεύμα που προσεγγίζει τη δεκαετία του 1940 συνδυάζοντας την άρτια εμπειρική έρευνα με μια φρέσκια ματιά, τοποθετώντας τα γεγονότα στο κοινωνικό τους πλαίσιο και διασώζοντάς τα με τον τρόπο αυτόν από την υπερ-ιδεολογικοποίηση που χαρακτήριζε τις περισσότερες ως τώρα ερμηνείες, οι οποίες στο όνομα μιας επιλεκτικής «μεγάλης» και «γενικής» ιστορίας συχνά παραμόρφωσαν το παρελθόν προσαρμόζοντας σε προκατασκευασμένα προκρούστεια πρότυπα» – Στάθης Καλύβας, «Με το τουπέ του εθνικόφρονος», Το Βήμα, 9 Φεβρουαρίου 2003.

«Πολύ αξιόλογη … Είναι η πρώτη μελέτη που εξετάζει τον αντικομμουνισμό ?από τα κάτω?, μέσα από τα καταστατικά και τις δραστηριότητες των ποικίλων εθνικοφρόνων οργανώσεων που πολλαπλασιάζονται με την πρόοδο του Εμφυλίου Πολέμου» – Πολυμέρης Βόγλης, «Η ρητορική του αντικομμουνισμού», Η Αυγή, 16 Μαρτίου 2003.

«Ο συγγραφέας … συμπληρώνει την ως τώρα μελέτη του ?κράτους των εθνικοφρόνων?, παρατηρώντας τα από μια εναλλακτική γωνία: εκείνη των ?κερδισμένων?, των ανθρώπων που ταύτισαν την προσωπική τους πορεία με τους νικητές ή απλώς έσπευσαν να αξιοποιήσουν ποικιλοτρόπως τη συγκυρία. Αυτή η τεκμηριωμένη καταγραφή του υλικού αντικρίσματος της εθνικοφροσύνης (είτε πραγματικό ήταν αυτό είτε παρέμεινε στη σφαίρα της προσδοκίας και μόνο) αποτελεί, κατά τη γνώμη μας, και τη βασική συνεισφορά του βιβλίου στην ιστοριογραφία της εποχής» – Ιός, «Η εθνικοφροσύνη της ?βάσης?. Πως ανοικοδομήθηκε στο κοινωνικό επίπεδο η νικήτρια παράταξη του Εμφυλίου», Ελευθεροτυπία, 14 Νοεμβρίου 2003.